Praca nad wchodzeniem do przyczepy - sesja 2

Przed Wami druga sesja pracy z V, postanowiłyśmy jednak poświęcić na to zagadnienie pełen trening, mając świadomość tego, że to V zadecyduje o jego przebiegu:) 

Opis przypadku dla przypomnienia:

Nie da się ukryć, że przypadek klaczy, z którą pracowałyśmy jest dość wyjątkowy. To 21 letnia kobyłka, która 10 lat temu po jednej z podróży do krycia, zaprzestała wchodzenia do przyczepy. Niestety nie tylko na zasadzie odmawiania wejścia, ale również panicznego kopania w belkę po zamknięciu, siusiania pod siebie z nerwów, wybiegania z przyczepy – pełen pakiet zachowań, które każdego właściciela przyprawią o zawał serca. 

W przeciągu tych ostatnich 9 lat zdarzyła się kilka razy konieczność podróży przyczepą do kliniki (w tym przypadku podejrzenia kolki i kolka). Aby podróż doszła do skutku konieczne było podanie leków uspokajających, co pomagało w przewiezieniu kobyłki, ale jak tylko leki odpuszczały to wyjście z przyczepy było równie dramatyczne co poprzednie wejście. Z tego powodu właścicielka zaprzestała wszelkich podróży innych niż konieczne na cały ten okres. 

Dziś jesteśmy już również po 3 sesji. Bardzo trudnej i długiej i można powiedzieć, że kulminacyjnej. W 3 sesji problemem nie była już przyczepa (wejście, przebywanie, wyjście), a belka i zamknięcie, który jak się potem okazało dotyczył wszystkiego co dotyka, napiera na tylnie nogi V, od pośladków w dół, aż do pęcin. Aby pokazać Wam pełen obraz 3 treningu musimy dograć do niego komentarz, bo jest to bardzo ważny trening, ale jego upublicznienie wymaga od nas również wzięcia na siebie dużej odpowiedzialności, więc musimy Wam wszystko klarownie wyjaśnić:) 

Kategorie: praca z przyczepą