Cykl sesji z Asterixem

Bardzo wrażliwy młody koń z mocno nieśmiałym podejściem do zadań, które sprawiają mu trudność.

Wymagający od ludzkiego partnera niemal perfekcyjnego działania w każdym temacie.

Zniechęcony do pracy nad swoimi słabościami… jednak co najważniejsze bardzo chętny do pracy ze swoją właścicielką, z którą do nas przyjechał.

Asterix to zdecydowanie typ jegomościa, który nie czuje potrzeby udoskonalania swoich umiejętności czy ciała.

Ma do tego prawo, ponieważ ma 3 lata i zdecydowanie jest typem konia późno dojrzewającego, jeśli chodzi o gotowość do pracy. 

Pierwsze treningi to armagedon emocji, bezsilności, frustracji, napięć, które musiały wyjść, aby mógł się przekonać, że miejsce w którym się znalazł przyjmie wszystko co chce pokazać.

Pierwsze sesje to nie my pracowałyśmy z nim, a raczej Asterix z nami. Testując i szykując na to co ma do powiedzenia.

Sprawdzając czy jest sens w ogóle się przed nami otwierać. W myśl końskiej zasady – jeśli chcesz do mnie mówić, najpierw pokaż, że chcesz mnie słuchać.

Ogromnie się cieszę, że go zdałyśmy.

Bardzo widowiskowe ucieczki z liny, przez ogrodzenia, przez pastuch, bez widocznych powodów dla ludzkiego oka, ale bardzo ważnych powodów dla głowy młodego konia zamieniły się w rozmowę.

Chęć ucieczki zamieniłyśmy w pracę nad dystansowaniem się od tego co przerasta i przepracowywaniem tego.

Co najważniejsze zrobiłyśmy to proponując koniowi rozwiązanie, a nie zakazując jego, przez co czuł, że to on ma kontrolę nad swoją głową, czuł się bezpiecznie i zrobił bardzo duże postępy, które Olga celebrowała ostatniego dnia już z jego grzbietu.

Praca z Asterixem to piękny przykład jak wiele trzeba pozwolić sobie czuć zamiast twardo trzymać się ustalonych schematów.